Arkadaş...

Bir kıvılcım düşer önce, büyür yavaş yavaş 

Bir bakarsın volkan olmuş, yanmışsın arkadaş 
Dolduramaz boşluğunu ne ana ne gardaş 
Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş 

Ortak olmak her sevince, her derde, kedere 
Ve yürümek ömür boyu, beraberce, el ele 
Olmasın hiç o ta içten gülen gözlerde yaş
Bir gün gelip, ayrılsak bile seninle arkadaş 

Evet arkadaş;kim olduğumu, ne olduğumu 
Nerden gelip, nereye gittiğimi sen öğrettin bana 
Elimden tutup, karanlıktan aydınlığa sen çıkardın 
Bana yürümeyi öğrettin yeniden 
El ele ve daima ileriye 
Bir gün. 
Bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile 
Biliyorum, hiçbir zaman ayrı değil yollarımız 
Ve aynı yolda yürüdükçe 
Gün gelir ellerimiz yine dostça birleşir 
Ayrılsak bile kopamayız

Can arkadaşlarım, canım arkadaşlarım.. Dünkü hesabımıza göre tam 16 yıldır biraradayız. Evlerimiz İstanbul'un birer köşesinde olsa da kalplerimiz hep bir arada.. Birbirimizi ddüşündükçe devamlı gülüyor yüzlerimiz...

Önce herkes bekardı, sonra birer birer evlenip, bir de benim Öykü'm dünyaya geldikten sonra kalabalık bir grup olduk artık... Umarım hep beraber mutlu olmaya ve kalabalıklaşmaya devam ederiz. Sizleri seviyorum...

Şu fotoğrafın güzelliğine bakın ya...