Necib Mahfuz - Kuştimur Kahvehanesi

2013 yılında haftada en az 1 kitap okumalıyım diye şartlandırmıştım kendimi, her pazartesi bir kitap yorumlayacaktım hesaplarıma göre :) Ama gördüğünüz gibi bugün ayın 12'si ve ben ancak bitirdim elimdeki kitabı. Kendime haksızlık etmiyim 2.si de pazartesiye yetişir İskender Pala'nın Od kitabı...

Necib Mahfuz'u daha önce hiç duymamış, hiç bir kitabını okumamıştım. Halbuki Nobel ödüllü Mısır'ın Balzac'ı olarak bilinen bir yazarmış. Sevgili Pinuccia'nın yazar ayları etkinliğine katılarak tanışmış oldum bu yazarla da. Dediğim gibi yazarı hiç tanımadığım için, kitapları hakkında da bilgim yoktu. Sevgili moriçem bu kitabını okuyor diye, benimki de bu olsun bakalım diyiverdim.
Gelelim kitaba... Sadece 142 sayfalık bir kitap, ama dolu dolu sayfaları, içeriği. Kitapta 5 yakın arkadaşın 7den 70e yaşayışları, eğitim hayatları, iş hayatları, evlilikleri, boşanmaları, Mısır'ın çalkantılı tarihi ele alınıyor. Aslında 5 yakın arkadaş desem de biri anlatıcı, diğer 4'ünden bahsediyor hep. 
Kitap, ismini bu 5 arkadaşın devamlı buluştuğu Kahvehaneden almış... Tabi ki kitapta çok çok beğendiğim kısımlar var, hemen onların notunu aldım, burada sizlerle de paylaşayım şimdi. 

• "Ölüm hepimiz için bilinmeyen bir tarihe kadar ertelenmiş bir durum olduğu için kendimizi güvende hissediyorduk. "
  
• "Mısır sevgiyi hakediyor, ama onu sırf kendisi olduğu için seven birine henüz rastlamadı. " Benim güzel ülkemde sevgiyi hakediyor, onu sırf kendisi için seven bir lideri vardı. 1938 de gözlerini yumdu :(
  
• Kitabın kahramanlarından Tahir tıp okumasını isteyen babasına : "Ama ben bir şairim baba"diyor. Babası da cevabına " Böyle bir kusurun olduğunu bilsen bile.... " şeklinde başlıyor.
  
• Yine bir diğer karakter olan Hamada 70'li yaşlarında bir isim hatırlamaya çalışıyor ve bir türlü hatırlayamıyor, eveleyip gevelerken arkadaşı hatırlatıyor. Hamada ise " Nasıl oldu da unuttum, acaba ölürken cahil mi öleceğiz?" diye soruyor.
  
• "Her kahkahamızda bitkin kalplerimizin kadehlerine bir yudum su koysaydık, bir göl dolusu saf temiz suyumuz olurdu." diyor Hamada başka bir yerde de...

Yukarıda bahsettiğim kısımların her birisi üstüne uzun uzun düşünülüp muhabbetler kurulabilecek türden...

Kısacası okunası, farklı kültürlerden bahseden bir kitap...